Getty Images Ik ben nooit iemand geweest die rages volgt, maar op een bepaald moment in het afgelopen decennium begonnen de wetten van het Paleo-dieet / Whole30 / low carb-rage invloed te hebben op de manier waarop ik over eten dacht. Misschien was het de constante #whole30-diavoorstelling die door mijn sociale media-feeds stroomde, of de bestverkochte boeken die suiker en graanvergif verklaarden. Toen ik er een paar las, herinner ik me dat ik dacht dat de studies die ze citeerden, gemakkelijk uit de bestaande onderzoeken leken te komen. Maar ik heb ook onbewust hun advies opgevolgd.
(Ontdek hoe u de hunkeringscyclus kunt stoppen voordat deze begint en de klok rond vet verbrandt met de van nature zoete, zoute en bevredigende maaltijden in Eet schoon, verlies gewicht en geniet van elke hap .)
Als je dezelfde ideeën keer op keer ziet herhalen, kunnen ze beginnen te zinken. Zonder ooit de punten volledig met elkaar te verbinden, begon ik hummus te vermijden en in te slaan op kokosnootolie . Mijn denk- (en eetgewoonten) werden ook op andere manieren paleo-gewassen. Dit zijn enkele voorbeelden van de manieren waarop de Paleo-trend - die de nadruk legt op eten wat onze voorouders van de holbewoners deden - mijn kijk op voeding heeft beïnvloed:
- Ik geloofde dat een diner van volkoren pasta met groenten meer een eenmalige traktatie zou moeten zijn dan een keer per week nietje.
- Ik vond dat bonen en peulvruchten met mate of helemaal niet gegeten moesten worden - zeker niet elke dag.
- Ik geloofde dat grasgevoerde biologische ghee (of boter) net zo gezond was als olijfolie.
- Ik geloofde dat biologische eieren met groenten het ideale ontbijt waren. (Als je eieren koopt, zorg er dan voor dat deze 3 dingen op de doos staan.)
- Ik geloofde dat tofu en andere sojaproducten, die in Paleo-kringen verboden zijn, met mate of helemaal niet moeten worden gegeten.
- Ik geloofde dat ik volle granen moest beperken tot maximaal één kleine portie per dag.
- Ik geloofde dat verzadigd vet niet iets was dat ik moest vermijden.
Deze verschuivingen beslopen me echter geleidelijk en ik hield zelden rekening met de nadelen van deze overtuigingen. Als er iets was, dacht ik dat ik gewoon op de hoogte bleef van de nieuwste en grootste voedingswijsheid. Zelfs toen ik het aantal kippendijen met huid en rauwmelkse kazen in mijn koelkast verhoogde, was ik er zeker van dat mijn dieet veel gezonder was dan wat de meeste Amerikanen aten: ik meed fastfood en hoogverwerkte gerechten, en ik leefde door voedselactivist en auteur Michael Pollan's edict dat je niets moet eten dat je overgrootmoeder niet zou herkennen. Ik at veel boerenmarktgroenten gekookt in veel boter. (Hier zijn 7 dingen die je op de boerenmarkt zou moeten kopen, maar niet zijn.)
Maar al die tijd, buiten het medeweten van mij, kroop mijn cholesterol omhoog. Weg omhoog.
Ik was in mei geschokt toen mijn arts cholesterolverlagende medicatie ter sprake bracht nadat een bloedtest had uitgewezen dat mijn LDL - het slechte cholesterol - de 187 had bereikt. Ze gaf me zes maanden om mijn aantal te verlagen; als het 190 werd, zou ze me medicijnen op recept geven.
Dit was precies rond de tijd dat de American Health Association een... sterk verwoord advies over verzadigd vet, gebaseerd op een overzicht van het beste en meest actuele onderzoek. De kern was dat verzadigd vet , ondanks recente berichten in de media van het tegendeel, is nog steeds slecht voor de gezondheid van het hart.
Na een aantal jaren van krantenkoppen waarin werd beweerd dat boter terug was en dat rundvlees een gezond voedingsmiddel is, was deze waarschuwing op zijn zachtst gezegd verwarrend. Argumenten die het rapport in diskrediet brachten, doken op overal op internet . (Het kopen van 100% grasgevoerd rundvlees kan lastig zijn. Dit is je ultieme gids om nepdingen te vermijden.)
Maar met mijn eigen hartgezondheid op het spel, besloot ik de conventionele wijsheid volledig te omarmen en het advies van de AHA op te volgen. Het leek de veiligste gok. Ik nam afscheid van mijn voorraad maagdelijke kokosolie en grasgevoerde ghee en begon het beproefde, echte en unsexy advies te volgen over hoe je cholesterol kunt verlagen en de gezondheid van het hart kunt verbeteren.
Terug naar de basis
Van de ene op de andere dag ging mijn dieet van vaag Paleo-achtig naar grotendeels veganistisch. Hoewel de AHA niet specifiek een veganistisch dieet aanraadt, wilde ik zo ver mogelijk gaan om verzadigd vet en cholesterol (vertaling: vlees en zuivel) uit mijn dieet te halen.
De volgende twee maanden at ik zoveel mogelijk cholesterolverlagende voedingsmiddelen, inclusief de dingen - zoals haver, volle granen, bonen, fruit en soja - die zijn afgezworen door een groot deel van de koolhydraatarme menigte. (Hier zijn 6 slowcooker havermoutrecepten die je ochtenden een makkie maken .)
Ik gaf eieren op voor het ontbijt en gaf de voorkeur aan amandelboter of avocado op gekiemde tarwetoast, havermout of tofu-scrambles. Ik stopte met kaas, melk, room en yoghurt cold turkey. En ik heb vrijwel geen vlees gegeten - alleen af en toe een stukje wilde zalm. (Dat is minder dan de twee keer per week die de AHA voorstelt om vis te eten, maar zoveel van de goede dingen als mijn budget toelaat.)
Zo weet je of de vis die je eet duurzaam is:
Deze benadering van eten klinkt voor sommigen misschien somber, maar ik ben echt dol op dit eten. Ik ben vegetariër geworden, dus ik heb nooit problemen gehad met het feit dat ik vlees nodig had om tevreden te zijn met een maaltijd. Ik ben herenigd met enkele van mijn favoriete nietjes aller tijden: hummus, tofu, pasta. ( Maak krokant gebakken tofu met deze eenvoudige instructies .) Vóór mijn cholesteroldiagnose, onder invloed van de koolhydraatarme cultus, was mijn relatie met deze ingrediënten gecompliceerd geworden. Nu voelde ik me vrij om weer van ze te houden.
Binnen een paar weken voelde ik me beter. Ik had bijvoorbeeld meer energie. Tijdens strengere stints op een Paleo-stijl plan, zou ik me afvragen waarom mijn armen zo zwaar leken tijdens yogalessen of waarom ik nergens heen wilde lopen. Zonder voldoende koolhydraten voelde ik me zwak en uitgeput. Pas toen toast weer in mijn leven kwam, maakte ik de connectie.
Het meest verrassende van de hele ervaring voor mij was dat ik gewicht verloren tijdens het eten van een aanzienlijke hoeveelheid pasta, brood en bonen. Ik was gaan geloven dat dit onmogelijk was; dat koolhydraten de vijand zijn van gewichtsbeheersing. Binnen een week was mijn maag voor het eerst in tijden niet opgeblazen en zag mijn huid er helder en helder uit. Ik dacht dat de helse Whole30-reiniging het monopolie had op dit soort resultaten?
Ik ben geen geduldig persoon, dus ik was niet bereid om zes maanden te wachten op een nieuwe ronde bloedonderzoek om te bevestigen wat ik al voelde. Ik plande nieuwe tests na slechts 8 weken, niet te veel verwacht. Ik dacht dat een kleine beweging in de goede richting de aanmoediging zou zijn die ik nodig had om bij mijn nieuwe plan te blijven. (Als je ouder bent dan 50, zorg ervoor dat je deze 5 bloedonderzoeken plant .)
Toen de resultaten binnenkwamen en ik zag dat mijn LDL met maar liefst 35 punten was gedaald, was ik net zo trots op alles als ik ooit in mijn leven was geweest. Na herhaaldelijk door mijn arts en anderen te zijn verteld dat het hoge cholesterol waarschijnlijk genetisch was, had ik het gevoel dat ik weer wat zeggenschap had over mijn eigen gezondheid.
Mijn HDL - dat is het goede cholesterol - steeg ook met 11 punten. Op 152 blijft mijn LDL in het grensgebied. Ik zou het graag onder de 129 willen krijgen, zodat ik naar het bijna optimale territorium kan gaan. En op dit moment heb ik de informatie en tools die ik nodig heb om precies dat te doen.
Ik weet dat er vele wegen naar welzijn zijn en vele manieren om een gezond dieet samen te stellen. Zeker, we hebben allemaal getuigenissen van het Paleo-kamp gehoord over positieve gezondheidsresultaten, en ik heb geen reden om aan deze verhalen te twijfelen. Maar voor mij is het duidelijk dat een plantaardig dieet de basis is voor een goede gezondheid.
