Onlangs werd bij mijn 58-jarige jongere broer, een fitte en stevige marineveteraan, longkanker vastgesteld en stierf. Twee weken later, na een bijna geheel ziektevrij leven, moest ik een oogoperatie ondergaan wegens staar. Sindsdien denk ik veel na over de onvermijdelijke tegenslagen die we allemaal tegenkomen en hoe onze hersenen daarmee omgaan. ( Geef je geheugen een boost en maak je geest leeftijdbestendig met deze natuurlijke oplossingen.)
Illustratie door Shout
Onderzoekers voltooiden een intrigerende studie die illustreert hoe diepgaand en wijdverbreid het effect van negatieve persoonlijke gebeurtenissen kan zijn en hoe je hersenen reageren op verdriet. Drie financiële professoren van grote business schools volgden de prestaties van 75.000 Deense bedrijven in de 2 jaar voor en nadat de CEO een overlijden in de familie had meegemaakt. De financiële prestaties daalden met 20% na het verlies van een kind, 15% na het overlijden van een echtgenoot en bijna 10% na het overlijden van een ander familielid.
Inderdaad, wanneer hersenbeeldvormingsstudies worden uitgevoerd bij mensen die rouwen, wordt een verhoogde activiteit waargenomen langs een breed netwerk van neuronen. Deze verbinden gebieden die niet alleen verband houden met stemming, maar ook met geheugen, perceptie, conceptualisering en zelfs de regulatie van het hart, het spijsverteringsstelsel en andere organen. Dit toont de alomtegenwoordige impact die verlies of zelfs teleurstelling kan hebben. En hoe meer we stilstaan bij negatieve gedachten, hoe meer deze neurale paden worden ontwikkeld. Het resultaat kan chronische preoccupatie, verdriet of zelfs depressie zijn.
Illustratie door Shout
Dus hoe kunnen we constructiever leren omgaan met verlies, teleurstelling en alledaagse tegenslagen? Onthoud deze copingstrategieën voor verdriet, die voor mij werken:
Wees alert op 'indringers'. Zodra je een opdringerige negatieve gedachte herkent, visualiseer je een stopbord. Ga zelfs zo ver om te zeggen 'Stop!' als het helpt. Of probeer een rubberen band om je pols te dragen en jezelf eruit te halen.
Plan je droevige herinneringen. Net zoals je niet meteen elke hongersnood toegeeft, moet je droevige herinneringen uitstellen voor een tijd dat je niet productief of betrokken hoeft te zijn (bijvoorbeeld tijdens je lunchpauze). Onderzoek dergelijke gedachten echter nooit voor het slapengaan. Dit is een uitnodiging voor negativiteit en schuld om kracht te verzamelen. Voorafgaand aan het slapen neemt de elektrische activiteit af in hersengebieden die verband houden met analytisch redeneren, en worden we minder objectief.
Tolereer geen zelfbeschuldigende of bijgelovige gedachten. Voorbeelden hiervan zijn: Was ik maar geweest, of Slechte dingen gebeuren in drieën . Zulk denken heeft geen logische basis of voordeel.
Zie tegenslagen als kansen. Effectief omgaan met moeilijkheden die u niet onbekwaam maken, zal u sterker maken.
Houd er ten slotte rekening mee dat we in deze emotioneel kwetsbare tijden allemaal illusies creëren. We concentreren ons bijna uitsluitend op hoe geweldig degenen die uit ons leven zijn verdwenen ons hebben laten voelen, en we overtuigen onszelf ervan dat niemand ons ooit meer op die manier zou kunnen beïnvloeden. Ik mis mijn broer, daar bestaat geen twijfel over. Ik weet dat ik ziekte en dood in mijn leven niet kan vermijden, maar ik kan kiezen hoe ik ermee omga. Ik heb het geluk dat ik mijn broer 58 jaar ken, maar ik ga niet stilstaan bij de gedachte dat onze tijd samen langer had kunnen zijn.
